2 maart
Door: Ton Vermelis -20-
Blijf op de hoogte en volg Dymphi/Ton
03 Maart 2017 | Nederland, Veldhoven
2 maart.
Ongelooflijk mooie tocht achter de rug. Geweldige rotsmassieven, diepe kloven en prachtige vergezichten. Het weer werkt niet echt mee. Het is wel 28 graden maar ook een beetje heiig. We vertrekken al redelijk vroeg en moeten eerst Marrakesh zien te verlaten. Valt niet mee als je ook nog eens een afslag mist. Komen in de drukke stad terecht maar er zijn behulpzame Marokkanen en eentje bood aan ons vooruit te fietsen en wij hem volgen. Hij op de fiets is wel sneller dan wij met de camper. Maar hij loost ons goed en uiteraard verwacht hij een fooitje. Wij werden al gewaarschuwd liever wat te weinig als te veel fooi te geven maar wat wij hem boden vond hij toch maar wat erg weinig. Hij verwachtte toch wel 100 dirham dat is ongeveer 10 euro. Hij kon de pot op. Overdrijven is ook een vak. 300 dh vonden wij genoeg en daar kon hij het mee doen. Eerste deel van de rit was verder rustig en nagenoeg vlak. Na het stadje Asni begon het klimwerk. Hoe hoger je kwam hoe slechter de weg en ook veel, heel veel smaller. Gemiddelde snelheid ongeveer 25 km per uur. Dan de pas over. We rijden door besneeuwde berghellingen en bereiken de top waar we lunchen in het verkeerde restaurantje. Ha, ha, maakt niet uit. De Berber omelet met een heerlijke salade smaakte goed en dan het vers geperst sinaasppelsap is hier niet te versmaden. Dan naar beneden en de weg wordt nog smaller en nog slechter. Zachtjes rijden dus en veel gemanoeuvreer als je elkaar ook nog moet passeren. Op de weg gaat dat niet dus een van de 2 zoekt een breder stuk om de ander door te laten. Wij zijn toerist en passen ons dus aan. Helemaal dicht naar de kant en als moeders de deur open zou doen kan ze zo het ravijn inkukelen. We komen nog een vriendelijke Marokkaan tegen, zie foto, maar die wil ons natuurlijk weer wat verkopen. Nee, eerst ruilen, kleren graag en of we nog schoenen hebben. Paracetamol wil hij ook wel hebben en nog een petje tegen de zon. Zijn tegenprestatie een prachtige halsketting die we voor een veel, heel veel lagere prijs van hem konden kopen. Dat dan weer wel. Afijn op deze manier wordt onze camper een heel stuk lichter.
Onderweg ook veel kinderen, vriendelijk zwaaiende kinderen en allemaal willen ze graag wat snoepjes. Wij maakten de fout om een keer stil te staan en ze wat snoep aan te reiken. Nou je kwam er niet meer van af, ze vlogen elkaar zowat aan en bijna kropen ze door het raam naar binnen. Volgende keer gewoon weer wat snoepjes naar buiten gooien. Maar ach, ach, wat kun je die kinderen blij maken met iets weinigs. Ze hebben niet veel en dat zie je ook in de dorpjes waar je door heen gaat, de mensen daar hebben het niet breed.
Op het eind een lekkere weg waar we weer fatsoenlijk gas kunnen geven. Tegen het eind zijn ze bezig het wegdek te vernieuwen en dan leggen ze er tijdelijk een weg naast. Die heeft natuurlijk geen best oppervlak en de laatste kilometers gaan weer met een slakkengangetje.
Na een lange, vermoeiende maar prachtige tocht belanden we op de camping in Taliouine. Morgen een rustdag en dan weer een bergtocht. We zijn in het reisboek al gewaarschuwd. Hier en daar kan het wegdek nog een stuk slechter zijn dan vandaag. Ga er maar aan staan.
Morgen rustdag en daarna naar camping waar we 2 dagen staan maar helaas zonder wifi.
foto’s uploaden duurt gruwelijk lang, helaas.
Ongelooflijk mooie tocht achter de rug. Geweldige rotsmassieven, diepe kloven en prachtige vergezichten. Het weer werkt niet echt mee. Het is wel 28 graden maar ook een beetje heiig. We vertrekken al redelijk vroeg en moeten eerst Marrakesh zien te verlaten. Valt niet mee als je ook nog eens een afslag mist. Komen in de drukke stad terecht maar er zijn behulpzame Marokkanen en eentje bood aan ons vooruit te fietsen en wij hem volgen. Hij op de fiets is wel sneller dan wij met de camper. Maar hij loost ons goed en uiteraard verwacht hij een fooitje. Wij werden al gewaarschuwd liever wat te weinig als te veel fooi te geven maar wat wij hem boden vond hij toch maar wat erg weinig. Hij verwachtte toch wel 100 dirham dat is ongeveer 10 euro. Hij kon de pot op. Overdrijven is ook een vak. 300 dh vonden wij genoeg en daar kon hij het mee doen. Eerste deel van de rit was verder rustig en nagenoeg vlak. Na het stadje Asni begon het klimwerk. Hoe hoger je kwam hoe slechter de weg en ook veel, heel veel smaller. Gemiddelde snelheid ongeveer 25 km per uur. Dan de pas over. We rijden door besneeuwde berghellingen en bereiken de top waar we lunchen in het verkeerde restaurantje. Ha, ha, maakt niet uit. De Berber omelet met een heerlijke salade smaakte goed en dan het vers geperst sinaasppelsap is hier niet te versmaden. Dan naar beneden en de weg wordt nog smaller en nog slechter. Zachtjes rijden dus en veel gemanoeuvreer als je elkaar ook nog moet passeren. Op de weg gaat dat niet dus een van de 2 zoekt een breder stuk om de ander door te laten. Wij zijn toerist en passen ons dus aan. Helemaal dicht naar de kant en als moeders de deur open zou doen kan ze zo het ravijn inkukelen. We komen nog een vriendelijke Marokkaan tegen, zie foto, maar die wil ons natuurlijk weer wat verkopen. Nee, eerst ruilen, kleren graag en of we nog schoenen hebben. Paracetamol wil hij ook wel hebben en nog een petje tegen de zon. Zijn tegenprestatie een prachtige halsketting die we voor een veel, heel veel lagere prijs van hem konden kopen. Dat dan weer wel. Afijn op deze manier wordt onze camper een heel stuk lichter.
Onderweg ook veel kinderen, vriendelijk zwaaiende kinderen en allemaal willen ze graag wat snoepjes. Wij maakten de fout om een keer stil te staan en ze wat snoep aan te reiken. Nou je kwam er niet meer van af, ze vlogen elkaar zowat aan en bijna kropen ze door het raam naar binnen. Volgende keer gewoon weer wat snoepjes naar buiten gooien. Maar ach, ach, wat kun je die kinderen blij maken met iets weinigs. Ze hebben niet veel en dat zie je ook in de dorpjes waar je door heen gaat, de mensen daar hebben het niet breed.
Op het eind een lekkere weg waar we weer fatsoenlijk gas kunnen geven. Tegen het eind zijn ze bezig het wegdek te vernieuwen en dan leggen ze er tijdelijk een weg naast. Die heeft natuurlijk geen best oppervlak en de laatste kilometers gaan weer met een slakkengangetje.
Na een lange, vermoeiende maar prachtige tocht belanden we op de camping in Taliouine. Morgen een rustdag en dan weer een bergtocht. We zijn in het reisboek al gewaarschuwd. Hier en daar kan het wegdek nog een stuk slechter zijn dan vandaag. Ga er maar aan staan.
Morgen rustdag en daarna naar camping waar we 2 dagen staan maar helaas zonder wifi.
foto’s uploaden duurt gruwelijk lang, helaas.
-
03 Maart 2017 - 13:25
Marij En Peter:
Succes met dit vele stuntwerk!!!
Marij en Peter -
03 Maart 2017 - 13:43
Paul:
pff zal wel wat spanning in de cabine hebben gegeven :-) -
03 Maart 2017 - 14:54
Theo:
Je hebt het steeds over foto's, maar ik kom niet verder dan 8 -
03 Maart 2017 - 17:27
Irene En Mies:
We zijn jaloers, wat een spanning die wegen blijf genieten! -
04 Maart 2017 - 21:52
Margje:
Leuk!! Spannend die weggetjes en mam laat maar gewoon de deur op slot ok? -
05 Maart 2017 - 16:58
Ricky Sweegers:
Dymphi en Ton,ik rij met jullie mee en geniet van jullie mooi en duidelijk verslag( veel herkenbaar) ik ben benieuwd of jullie de Berbers ontmoeten die nog in tenten wonen?
Dymphi,heb jij nog specerijen gekocht op de lokale markt?
Geniet,geniet,hier is het regen!
Groeten,
Riky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
